گیلسونایت.
اگر حاصل از بقایای موجودات زنده نبود شاید بیشتر به یک کانی شبیه می بود.
ماده ای که سالها در مجاورت فشارو دمای لایه های زمین شکلی کریستالی بخود گرفته .
گیلسونایت ، قیرجامدی است که از جمله پلیمرهای طبیعی است .
این ماده ی آلی از معدن استخراج میگردد، مانند مواد کانی.اما هیدروکربنی آلی است.
راههای آسان شناخت نسبی مرغوبیت و کیفیت گیلسونایت عبارتنداز :
1 - وزن مخصوص : تکه ای از آن که دردست میگیری هرچقدر بنظر سبکتر آید نشان خالص بودن
آنست.
2-براق بودن : هرچه انعکاس نور بیشتری داشته باشد بهتر است .فراموش نکنید گاهی براق بودن
بدلیل وجود سیلیس است که مرغوبیت گیلسونایت را کاهش میدهد.
3-درجه ی نرمی : تکه ای از گیلسونایت به ضخامت یک سکه ی پول دردست بگیرید و با شعله ی
فندک یاکبریت آنرا گرم کنید اگر زود قسمتی از آن نرم شد نشان خوب بودن آنست.
4- بو : قسمتی از آن را بشکنید و بو کنید ،اگربوی قیریا نفت داد بسیارخوب اگر بوی گند یابوی
گوگرد داد کیفیت پایینتری دارد.
5- اگر در اثر گرم کردن تکه تکه شد نشانه ی آنست که قیر کمی دارد و این از نشانه های گیلسونایت خرم آباد و کوهدشت است .که نشانه ی خوبی نیست.